cf. Մեցոտ.

adj.

ՄԵՑԱՄԷՍ կամ ՄԵՑԱՄԷՑ. Իբր մեցումեց, կամ ցեցումեց. Ի ցեցս եւ ի մեցս համակեալ. մեցոտեալ. իսպառ ցեցակեր. փուտ.

Ստէպ թօթափեն զհանդերձսն, զի մի՛ ցեցակեր մեցամէս լինիցին։ Է՞ր վասն բազում հանդերձս ժողովեալ՝ ցեցակեր մեցամէցս առնես. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 22. եւ Ոսկ. եփես. ՟Բ. (յն. լոկ, ցեցակեր։))

(Ես. ՟Ծ. 9.)

Ամենեքեան իբրեւ զձորձս հնասջիք, եւ ցեց մեցամէս կերիցէ զձեզ. ա՛յլ ձձ. մեծամեծս կերիցէ. որպէս եւ ի յն. ասի. ցեց՝ չարաչար կերիցէ զձեզ։

Իսկ Գէորգ մեկնէ այսպէս.

Մէցն՝ գիջութեան է անուն ... իսկ ամէսն թուի թէ իբրեւ յօդ իմն ըստ պատշաճի անուանցդ, որպէս յիմովսանն եւ յիւրեանցայոցն ... իսկ ուտիճն (որ եւ ցեց) կերիչ է եւ վատնիչ, թերեւս զգէճսն եւ զցամաքս, զոր կարծեմ միանգամայն խառնելով՝ ցեց մեցամէս կոչէ, յայտնելով զչոր եւ զդալար, որպէս թէ զոսկր եւ զմարմին։