s.

metropolitan.

s.

ՄԵՏՐԱՊՕԼԻՏ μητροπολίτης metropolita, episcopus metropolitanus. գրի եւ ՄԵՏՐԱՊՕՂԻՏ, ՄԵՏՐՈՊՕԼԻՏ, լտունք. Բառ յն. միդրօբօլիդիս. այսինքն մայրաքաղաքացի. որպէս Արքեպիսկոպոս մայրաքաղաքի.

Ղեւոնդիոս արքեպիսկոպոս մետրապօլիտ մեգաղէ՛ կեսարու. (Ագաթ.։)

Մետրապօլիտս կացուցանէին։ Սիւնեաց ետուն զհատիւ լինել մետրապօլիտ հայոց՝ խաչանիշ մերածանօք. (Յհ. կթ.։ Ոսկիփոր.։)

Գո՛րծ է նոցա ձեռնադրել զմետրոպօլիտս։ Ժողովեալ զամենայն մետրոպօլտունս իւր. արար սիւնհոդոս մետրապօլտօքն. (Լմբ. պտրգ.։ Հ. կիլիկ.։)

Երրորդ դասք եկեղեցւոյ մետրապօլիտք, որք ըարգմանին մայրաքաղաքացիք. (Մխ. դտ.։)