Մեղայ ասելն. զղջումն. խնդրելն զթողութիւն.
Մնացեալքն ապա դիմեցին մեղաասացութեամբ առ ոտս հայրապետին. (Յհ. կթ.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | մեղաասացութիւն | մեղաասացութիւնք |
accusatif | մեղաասացութիւն | մեղաասացութիւնս |
génitif | մեղաասացութեան | մեղաասացութեանց |
locatif | մեղաասացութեան | մեղաասացութիւնս |
datif | մեղաասացութեան | մեղաասացութեանց |
ablatif | մեղաասացութենէ | մեղաասացութեանց |
instrumental | մեղաասացութեամբ | մեղաասացութեամբք |