s.

Մեղայ ասելն. զղջումն. խնդրելն զթողութիւն.

Մնացեալքն ապա դիմեցին մեղաասացութեամբ առ ոտս հայրապետին. (Յհ. կթ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif մեղաասացութիւն մեղաասացութիւնք
accusatif մեղաասացութիւն մեղաասացութիւնս
génitif մեղաասացութեան մեղաասացութեանց
locatif մեղաասացութեան մեղաասացութիւնս
datif մեղաասացութեան մեղաասացութեանց
ablatif մեղաասացութենէ մեղաասացութեանց
instrumental մեղաասացութեամբ մեղաասացութեամբք