hy    |   fr

Մեծաբերձ

adj.

very high, very elevated.

adj.

Մեծապէս բարձր. բարձրաբերձ.

Արմատքն ի խորս ներքինս ձգին հասանին, զի մի՛ գուցէ մեծաբերձ բարձրութիւնն յարմատոցն խլեսցէ զտակսն յողդողդունս. (Վեցօր. ՟Ե։)