cf. ՄԱՐՄՆԱՒՈՐՈՒԹԻՒՆ.
Առիթ մարդկութեան՝ բանի անեղին, գործի մարմնութեան՝ վեհին բնութեան. (Նար. կուս.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | մարմնութիւն | մարմնութիւնք |
accusatif | մարմնութիւն | մարմնութիւնս |
génitif | մարմնութեան | մարմնութեանց |
locatif | մարմնութեան | մարմնութիւնս |
datif | մարմնութեան | մարմնութեանց |
ablatif | մարմնութենէ | մարմնութեանց |
instrumental | մարմնութեամբ | մարմնութեամբք |