of the same nature;
consanguineous;
fellow-man.
σύσσωμος concorporalis, ejusdem corporis. Կցորդ նոյն մարմնոյ. ունօղ զնոյն մարմին մարդկային.
Բան մարմնակից եւ հաղորդ մեզ։ Որ եղեր մարմնակ մեր՝ բայց ի մեղաց. (Արշ.։ Ճշ.։)
Յաղագս յերկնուստ իջանելոյ, եւ մարմնակից մարդկեղէն բնութեանս լինելոյ. (Մամբր.։)
Եղբայր է ձեր՝ եւ մարմնակից։ Միածինն մարմնակից եղեւ ադամայ. (Սկեւռ. ես.։ Տօնակ.։)
Որ մարմնակից եւ պատկերակից մեր եղեալ. (Նար. ՟Ծ՟Գ։)
Գործակից, եւ ո՛չ մարմնակից ինքեան ունելով զհայր եւ զհոգին. (Ոսկիփոր.։)
ՄԱՐՄՆԱԿԻՑ. Կցորդ մարմնոյն քրիստոսի, եւ եկեղեցւոյ նորա աստ եւ յերկինս.
Լինել հեթանոսաց ժառանգակիցս եւ մարմնակիցս եւ հաղորդս աւետեացն. (Եփես. ՟Գ. 6։)
Արդարք մարմնակիցք տէրունական մարմնոյն։ Փեսայն քրիստոս ուրախ լիցի առ հարսինն, այս ինքն առ մարմնակից արդարսն. (Ագաթ.։)
Լինել հաղորդակիցս եւ մարմնակիցս եւ կցորդս անճառելեացն. (Յճխ. ՟Ժ՟Թ։)
Ի կրկին նշանակութիւնսդ բերի ասել.
Մերձաւ ո՛ր իմ. վասն զի մարմնակից քրիստոսի եղաք. (Նար. երգ.։)
ՄԱՐՄՆԱԿԻՑ. որպէս Մարդ ազգակից մարդոյ.
Եթէ ի վերայ թռչնոց ասաց քեզ ողորմել, առ մարմնակիցսն քանի՞ եւս առաւել. (Եփր. օրին.։)
Փրկելով զմեզ յանմարմին դիւաց, եւ ի մարմնակից դաւողաց. (Խոսր.։)
Կամ Արենակից. ազգական.
Ի մարմնակցացն առնուլ կին որդւոյն. (Վրդն. ծն.։)
ՄԱՐՄՆԱԿԻՑ. որպէս Զուգակից. լծակից. մի մարմին.
Գովեսցի ի դրունս այր նորա.. ... եւ զիւր գլուխն եւ զմարմնակիցն զայրն գովեցէ՛ք ի դրունս քաղաքաց. (Լմբ. առակ.։)