hy    |   fr

Մարդագլուխ

adj.

man-headed.

adj.

Ունօղ զգլուխ մարդոյ. որպէս մեկնաբար գրի ի յն.

Ծնանել եւ ցուլս մարդագլուխս. (Եւս. քր. ՟Ա։)

adv.

ՄԱՐԴԱԳԼՈՒԽ. մ. ռամկական ոճով, իբր Ըստ մարդաթուի. մարդ գլուխ.

Ամենայն մարդագլուխ՝ ՟Խ թանկայ առնուն. (Մեծոբ.։)