adj.

having the gift of prophecy.

adj.

Որ ունի զշնորհ մարգարէութեան, կամ զմարգարէական հոգի եւ զձիրս.

Իսր ծերն վասն զի մարգարէաշնորհ էր, ծանեաւ. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Ա։)

Մարգարէաշնորհ դաւիթ. (Արծր. ՟Ա. 1։)

Առաքելական եւ մարգարէաշնորհ առնն աստուծոյ գրիգորի. (Անան. եկեղ։)

Մարգարէաշնորհս զմեզ յարդարեաց. (Յհ. իմ. երեւ.։)