cf. Մարգարէակիր.
Խառն ընդ մարգարէութեան կամ ոգւոյ մարգարէից.
Ասափ եւ իդիթովմ՝ մարգարէախառն որպէս ընդ դաւթին ասէին եւ նուագէին. (Եպիփ. սղ.։)
Մարգարէախառն օրհնութիւնք մեծի նահապետին. (Արծր. ՟Ա. 2։)
Ճաշակեալ դաւիթ ի խորհրդոյ աստի՝ ասէ մարգարէախառն աղօթիւք. (Վրդն. օրին.։)