ՄԱՍՏՆՈՒԹԻՒՆ կամ ՄԱՍՏՈՒԹԻՒՆ. որ եւ ՄԱԶԴՈՒԹԻՒՆ. Հաստ կամ հաստուն գոլն. հաստատութիւն. ամրութիւն.
Պարծեցաւ հպարտացաւ համան ի մեծութեան իւրում, եւ ոչինչ օգտեաց նմա. եւ մաստնութիւնն զնա ոչ փրկեաց. (Մծբ. ՟Գ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | մաստութիւն | մաստութիւնք |
| accusatif | մաստութիւն | մաստութիւնս |
| génitif | մաստութեան | մաստութեանց |
| locatif | մաստութեան | մաստութիւնս |
| datif | մաստութեան | մաստութեանց |
| ablatif | մաստութենէ | մաստութեանց |
| instrumental | մաստութեամբ | մաստութեամբք |