hy    |   fr

Մասնաւորապէս

adv.

particularly, specially, in particular.

cf. ՄԱՍՆԱՒՈՐԱԲԱՐ.

Որոց՝ թէ կամեցեալ էին, կարօղ էին մասնաւորապէս վնասել. (Փարպ.։)

Մասնաւորապէ՞ս, եթէ կիսոյ գանիցն եմք պարտական. (Վրք. հց. ՟Դ։)

Մասնաւորապէս եղեւ գիտութիւնն, եւ ոյ ամենայնին. (Լմբ. ժղ.։)