Manušak.
ἵον viola. Գրի եւ ՄԱՆԻՇԱԿ. (լծ. թ. պ. ար. մէնէքշէ ..., Ծաղիկ գարնայնոյ փոքրիկ՝ լայնատերեւ յերեսս երկրի, շիկագոյն կապուտակ կամ աղօտ ծիրանեգոյն. այսինքն մորենագոյն ( մօռ ), անուշահոտ. որոյ են եւ զանազան տեսակք։ (Գաղիան.։ Փիլ. նխ. ՟բ.։ Նիւս. կազմ.։ Ագաթ.։ Խոր. աշխարհ.։)
Տէգք մուրուաց նորա զօրէն մանուշակի ծաղկեալք ի վերայ գունագող այտից. (Արծր. ՟Ե. 11։)
Աստուածային եւ անարատ գարունն քրիստոս զեկեղեցի մանուշակօք եւ վարդօք եւ շուշանօք հոգեւորօք զարդարեաց. (Ոսկ. զատիկ.։)