childish, puerile;
cf. Մանկամիտ.
Որ ունի զբարս մանկանց. տղայաբարոյ. ճահիլ.
Մանկաբարոյ, տղայահանճար. (Բուզ. ՟Ե. 34։)
Որ մանաւանդ մանկաբարոյիցն են առաւելագունի պատճառ փութոյ կրթութեան. (Շ. թղթ.։)
Ոչ է վայելուչ քեզ միայնոյ մանկաբարոյ լինել ի մէջ մեր ամենեցուն. (Ճ. ՟Գ.։)
Կամ իբր Մանկաբարոյական. տղայական. երիտասարդական.
Բասրելի գոլ՝ մանկաբարոյ անարգելութեամբ լի. (Փիլ. տեսական.։)