adj.

in agony, dying, at the last gasp;
— մերձ ի մահ լինել, to be very low, dying, to be giving up the ghost, in the pangs of death, on one's death-bed.

adj.

որ եւ ՄԱԶԱԿՌԻՉ, ՄԱԶԱԿԱՌԱՉ. Ի յետին մազի կամ թելի կենաց կռնչօղ, կառաչօղ. վտանգեալ ի մահ. հոգեվար. վերջի թելը հասած, հեւքը բռնած. յն. որ է մօտ ի վերջինս. πρὸς ἑσχάτας ὧν.

Չէր ինչ մարթ զանդամալոյծն եւ զտանջեալն, որ մազկռինչ մերձ ի մահն էր, բառնալ եւ բերել. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 1։)

Որ մազակռիչ մերձ էր ի մահ, բառնալ եւ բերել. (Երզն. մտթ.։)

Յարոյց յաղբեւացն, յորում մազակառաչ հիւանդութեամբ անկեալ կայաք. (Լծ. կոչ.։)