cf. Ճիւղ.
Ճեղ. ճիւղ. ոստ.
Իբրեւ զխնձոր զուարճացեալ ի վերայ բարձրաբերձ գալարագեղ ծագի ճղանց ծառոյն. (Վրք. ոսկ.։)
Կամ գերունակ ճըղանց խնձոր. (Շ. եդես.։)
Որպէս զպտուղ զճղից կախեալ. (Երզն. մտթ.։) cf. ՃԻՒՂ։
ՃԻՂ եւ ՃԻՒՂ ՃՈՒՂ.
Առ ժամայն ոչ խոնարհեալ ճղոյն. եւ նաի վայր քարշելով յանդգնաբար՝ բեկեալ եղեւ. (Եպիփ. ծն.։)
Խոնարհեցուցանելզճուղս։ Զճուղն ի վայր խոնարհեցուցանէր. (Ոսկիփոր.։)