Ճգնիլն. մրցումն յագոնի. եւ այլն.
Որ նստին ի գլուխս ասպարիզին ի վերայ ճգնման, եթէ յառաջագոյն քան զճգնմունսն զպսակն պատրաստիցէ. (Կոչ. ՟Ժ՟Զ։ եւ Կանոն.։)
Վաստակելով ճգմամբ ի մարմնի. (Գանձ.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | ճգումն | ճգմունք |
accusatif | ճգումն | ճգմունս |
génitif | ճգման | ճգմանց |
locatif | ճգման | ճգմունս |
datif | ճգման | ճգմանց |
ablatif | ճգմանէ | ճգմանց |
instrumental | ճգմամբ | ճգմամբք |