pasture, feed, food, forage, fodder, provender;
pasture ground or land, meadow;
food, pasture, aliment, nourishment, prey;
— հրոյ, fuel, combustible;
— լինել, to be food to, the prey of, a prey to;
հրոյ — լինել, մատնիլ, to be a prey to the flames, to be burnt, devoured, consumed by fire;
սրոյ — լինել, մատնիլ, to perish by the sword;
սրոյ — տալ, to put to the edge of the sword, to slay;
— գտանել, to spread over, to wind or creep about;
— տալ հերձուածոց, to keep up, to foment divisions;
առ — ախտից, for cherishing or caressing the passions;
բազմախողխող երկաթոյն նա տայր ի —, he mowed them down with the murderous steel, or sweeping brand;
գիտութիւնք — են մտաց, knowledge is the food of the mind;
ճար եւ — առնել, to find a remedy;
to repair, to redeem, to retrieve, to make reparation or amends for.
νομή, βόσκημα, βρῶσις pabulum, pasculum, esca, cibus. Դարման. պարէն. կուր. բուտ. արօտ. խար. կերակուր անասնոց. սէզ. դալարի. արծելու, կամ ուտելու բան, եւ տեղ. որպէս դեղ սննդեան. պ. ջէրա, ... թ. լայիր
Ճարակ խաշանց, կամ հօտից, կամ գազանաց։ Ձեռն նորա բաժանեաց նոցա ճարակս։ Զմնացեալ ճարակն ի ձէնջ առ ոտն կոտորէիք։ Իբրեւ խոյք՝ որոց ոչ գտանէր նոցա ճարակ։ Պակասեսցեն հօտք ի ճարակոյ (կամ ի ճարակաց)։ Մտցէ եւ ելցէ, եւ ճարակ գտցէ.եւ այլն։
Ճարակոյ (մարդկան) նուազութիւն ոչ գոյր. (Պղատ. օրին. ՟Գ։)
Թողցուք զխոզիցն ճարակ. (Սարգ.։)
Արգելին զխաշն եւ զարջառ ի ճարակոյ. (Մծբ. ՟Գ։)
Զսահմանս ճարակաց նոցա չափեալ. (Խոր. աշխարհ.։)
Ճարակն ինձ այսպէս թուի ասել զկերակուրն հոգեւոր. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 13։)
Արօտ արդարոց՝ բանն, եւ ճարակ կենաց՝ շնորհք հոգւոյն. (Համամ առակ.։)
ՃԱՐԱԿ. որպէս Ծախելի նիւթ. կամ ճարակումն, որպէս Ծախումն, կամ ուտելն եւ ծաւալումն կեղոյ, եւ հրոյ.
Բանք նոցա իբրեւ զքաղցկեղ ճարակ գտանեն. (՟Բ. Տիմ. ՟Բ. 17։)
Եղեւ ճարակ կեղոյ առանց բժշկութեան. (Եւս. պտմ. ՟Ը. 17։)
Նմա այսօր կարօտի ճարակ վիրացս մերոց առ ի բժշկել. (Լմբ. պտրգ.։)
Ճարակ բոցոյ նորա վաղվաղակի իմն հասանէր. (Յհ. կթ.։)
Զանձինս աներկիւղ տան մեղացն ճար, եւ նիւթ չարին կամց. (Շ. յուդ. ՟Ժ՟Դ։)
ՃԱՐԱԿ ԼԻՆԵԼ, եւ ՏԱԼ, կամ ԱՌՆԵԼ. ἁναλίσκω, ἁναλίσκομαι absumo, consumo, -or. Կերակուր լինել. ծախիլ. սպառիլ. եւ Ծախել, սպառել. ռմկ. չայըր չայըր էրել, էրիլ.
Հրոյ ճարակ լինիցի։ Ետու հրոյ ճարակ. (Եզեկ. ՟Ժ՟Ե. 5. եւ 6։)
Ճարակ ետուր հրոյն զօրութեանց զթշնամիսն. (՟Գ. Մակ. ՟Զ. 5։)
Կամէին՝ եթէ հրոյ ճարակ լեալ էին. (Շ. մտթ.։)
Հրոյ ճարակ արարեալ զաշխարհն ամենայն. (Մեսր. երէց.։)
Սրոյ ճարակ զամենեսեան, կամ զնա տային. (Եղիշ. ՟Գ։ Յհ. կթ.։)
Ճարակ լինէր վայրենի գազանաց։ Եղեր ճարակ բարկութեանն աստուծոյ. (Ճ. ՟Ա.։ Մաշկ.։)
ՃԱՐԱԿ. որպէս Ճար. ռմկ. ճար ճարակ. հնար. ճարտարութիւն.
Անհնարից ճարակ։ Անհնարաւոր ախտիցն ճարակ. (Նար. ՟Ի՟Է. ՟Ծ՟Գ։)
Խորհուրդս յուզէին՝ ճարակ գտանել. (Արծր. ՟Դ. 12։)
Ճարակ եւ հնար ետ լինել ազգի ազգի խոտոց եւ բուսոց. (Վրդն. ծն.։)
Գիտացից ճարակ՝ ազատել զնոսա։ Զիա՞րդ եղեր ողորմած. (ի բնութենէ՞, եթէ ի ճարակէ մտաց. Վրք. հց. ձ։)