vn.

to travel with another, to be a travelling companion.

ձ.

συνοδεύω, συνοδοπορέω itineris socius sum, una iter fscio, comitor. Ճանապարհակից լինել. ուղեկցիլ.

Մի՛ ճանապարհակցեսցուք այսմ ամբարիշտ թագաւորի. (Խոր. ՟Գ. 15։)

Երթային յեմմաւուս. եւ ճանապարհակցեցաւ նոցա յիսուս։ Կղէոպայ, որ ի գեղն եմմաւուս ճանապարհակցեցաւ ընդ քրիստոսի։ Ճանապարհակցեալ պօղոսի (ղուկաս) յամենայն վաստակս քարոզութեան. (Սկեւռ. յար.։ ՃՃ.։ Հ. կիլիկ.։)

Ոչ միայն ճանապարհակցելովն, այլ եւ հարցանելովն ծանոյց զսէրն. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 17։)