adj.

ՃԱՃԱՆՉԱՆԱՒՈՒԽՏ կամ ՃԱՃԱՆԱՒՈՒԽՏ. ποικίλος, -λα versicolor, -ria. (գրի եւ Ճաճանչաւուխտ) Դիպակ կամ կերպաս կամ քեմուխտ բազմագունի երեւեալ. (որպէս թէ ճաճանչիւք վխտալով) գունագոյն. պէսպիսակ. գունզգուն, խատուտիկ.

Հանդերձ քո բեհեզ, եւ զառնաւուխտ, եւ ճաճանչանաւուխտ. (Եզեկ. ՟Ժ՟Զ. 13։)