Ճախրելն. ճախրանք. ճախր. խայտալն եւ թեւապարելն շուրջ գալով.
Ճախրումն սրբոյն գրիգորի ի վերայ ուխտապահացն բանակին. (Փարպ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ճախրումն | ճախրմունք |
| accusatif | ճախրումն | ճախրմունս |
| génitif | ճախրման | ճախրմանց |
| locatif | ճախրման | ճախրմունս |
| datif | ճախրման | ճախրմանց |
| ablatif | ճախրմանէ | ճախրմանց |
| instrumental | ճախրմամբ | ճախրմամբք |