vn.

cf. Ճախրիմ.

չ.

ἑκπέταμαι, ὐπερεκπετάομαι volo, supervolo ἑμπαίζω ludo. Ճախր կամ շրջան առնուլ իբրեւ ի թռիչս. թեւապարել ի բարձունս, եւ խոյանալ. խաղալ, ի վեր դիմել խայտալով. ման գալ, թռչտիլ ճխալով.

Իբրեւ զարծուիս երկնից ճախրէին։ Որք ընդ թռչունս երկնից ճախրէին. (Ողբ. ՟Դ. 19։ Բար. ՟Գ. 17։)

Իսկ (Իմ. ՟Ժ՟Թ. 9.) յօրինակս ինչ,

Իբրեւ զձիս ճախրեցան , ընթերցի՛ր ըստ այլ ձ. եւ յն. ճարակեցան)։

Որպէս եւ ի մի ձ. (Մծբ. ՟Ը.)

Նոքա ճախրին ընդ սուրբսն. է անստոյգ յաւելուած գրչի։

Եւ ահա վերաբերիմք ընդ քեզ ճախրելով, իբրեւ ի բարձրաթռիչս եղեալ. (Եղիշ. ՟Գ։)

(Ի թռչնոց) ոմանք ճախրեալ ի վեր քան զամենայն, հաստատեալ կան ի մէջ օդոց թռուցեալ. (Կոչ. ՟Թ։)

Որպէս յետս լքանելով զեօթնօրեայ ժամանակս՝ առ ութերեակն ճախրել. (Յհ. իմ. եկեղ.։)

Որպէս թագաւորակից քրիստոսի եղեալ՝ ճախրէ անպատմելի խնդութեամբ. (Գր. սքանչ. ի ստեփ.։)