cf. Ճահողութիւն, կամ ճահաւոր ճոխութիւն.
Յովհանէս՝ որ զանհաս ծնունդն հօր սկսեալ ձեռանարկէ, եւ խօսի պարզ եւ առանց զբաղման զուտն եւ զանարատն ի ճախճոհութիւն մարդացելոյ բանին. (Յիշատ. ի թուին ՟Չ՟Ձ՟Ե.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ճախճոհութիւն | ճախճոհութիւնք |
| accusatif | ճախճոհութիւն | ճախճոհութիւնս |
| génitif | ճախճոհութեան | ճախճոհութեանց |
| locatif | ճախճոհութեան | ճախճոհութիւնս |
| datif | ճախճոհութեան | ճախճոհութեանց |
| ablatif | ճախճոհութենէ | ճախճոհութեանց |
| instrumental | ճախճոհութեամբ | ճախճոհութեամբք |