s.

stretching or holding out the hand;
encroachment, usurpation.

s.

χειροτονεία extensio manus. cf. ՁԵՌՆԱՐՁԱԿՈՒԹԻՒՆ. յոր բերի ասելն,

Մերժեսցես ի քէն զկնճիռն եւ զձեռնձգութիւն. ձեռնձգութիւն զյափշտակութիւնսն ասէ, եւ կամ թէ զանխտիր իսկ ձեռնադրութիւնս. (Ոսկ. ես. ուր յունական բառն պարզաբանի։)

Ձեռնձգութիւն զյափշտակութիւն ասէ, կամ զանխտիր իսկ ձեռնձգութիւն ի հրարժրելիսն։ (Գէ. ես.)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif ձեռնձգութիւն ձեռնձգութիւնք
accusatif ձեռնձգութիւն ձեռնձգութիւնս
génitif ձեռնձգութեան ձեռնձգութեանց
locatif ձեռնձգութեան ձեռնձգութիւնս
datif ձեռնձգութեան ձեռնձգութեանց
ablatif ձեռնձգութենէ ձեռնձգութեանց
instrumental ձեռնձգութեամբ ձեռնձգութեամբք