adj.

crying, uttering a cry;

s.

crier, weeper, wailer, lamenter;
— գուսան, կին, mourner, mourning woman.

adj. s.

θρηνῳδός, θρήνων, θρηνούσα qui carmen lugubre canit, praefica, lugens. Որ ձայն արկեալ գոչէ ցաւագին. ողբերգակ. գուսան, եւ լալկան, այր կամ կին.

Կոչեցէք զձայնարկուս։ Կոչեսցի մշակ ի սուգ եւ ի կոծ եւ ի ձայնարկուս. (Երեմ. ՟Թ. 17։ Ամովս. ՟Ե. 16։)

Ի ձայնարկուաց եւ կաքաւչաց երգս։ Ձայնարկու գուսանս։ Զձայնարկու կանայս։ Եղարամարքն եւ ձայնարկուք. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 12։ Խոր. ՟Բ. 57։ Լաստ. ՟Ժ՟Ա։ Ոսկ. մ. ՟Բ. 6։ եւ Ոսկ. փիլիպ. ՟Գ։)

Մշտնջենաւոր ձայնարկու առաջի քո ա՛մենակալ։ Փողով ձայնարկու կոչման աշխարի. (Նար. ՟Ծ՟Դ. եւ Նար. գանձ եկեղ.։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Ձայնարկութիւն, ութեան

Voir tout