s.

King's messenger.

adj.

որ ունի եւ տան զհրովարտակ. թղթաբեր. հրեշտակ թղթատար.

Խաղացին ի մէջ նոցա դեսպանք հրովարտակաւորք. (Արծր. ՟Ե. 3։)

Այլք կայսերաց հրովարտակաւոր, նա ի վերուստ մեզ պատգամաւոր. (Նար. մծբ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif հրովարտակաւոր հրովարտակաւորք
accusatif հրովարտակաւոր հրովարտակաւորս
génitif հրովարտակաւորի հրովարտակաւորաց
locatif հրովարտակաւորի հրովարտակաւորս
datif հրովարտակաւորի հրովարտակաւորաց
ablatif հրովարտակաւորէ հրովարտակաւորաց
instrumental հրովարտակաւորաւ հրովարտակաւորաւք