Հրճիւք, Ճուից, Ճուիւք

s.

ՀՐՃ ՀՐՃՔ կամ ՀՐՃԻՒՔ. Արմատ Հրճուելոյ, որպէս Հրճուանք. բերկրանք.

Զճգնութեան ձերոյ զարիական մրցումն՝ մեծաւ պատուէ հրճուիւք (եկեղեցի). (Տաղ վարդանանց ի յակոբայ.։)