hy    |   fr

Հրիտակատար

s.

heir;
legatee.

adj.

Որ տանի յինքեան զհրիտակ. կամ իբր հրիտակակատար. կտակակատար. (լտ. լէկադօռիուս ).

Եթէ հրիտակատարն ոչ առցէ զհրիտակն, ստիպեսցեն ազգականց կտակագրին. (եւ այլն. Մխ. դտ.։)