adj. s.

ՀՐԷԱՅ ἱουδαῖος judaeus. ըստ եբր. եէհուտի. այսինքն Յուդայեան. վր. եւս՝ հուրիա, եւ հուրիաստանէլի. գրի եւ յուղղականն ՀՐԵԱՅ, որպէս եւ հնչի ռմկ։ Ազգն յուդայի երբեմն ի սահմանս երուսաղէմի. այլ յետոյ ամենայն եբրայեցիք կոչեցան հրէայ՝ որպէս յուդայեան. տե՛ս բռ. յտկ. ան. իպրանի, ըպրան, ըմրան . մանաւանդ եահուտի, ջըֆուտ. Ձայնդ հրէայ՝ իբր հեբրա՛յ. ըստ յն. է՝ էվրէ՛օս, եւ լտ. հէպրէ՛ուս. այսինքն եբրայեցի. այլ ի թարգմանութիւնս հրէայ դնի ի մեզ անդ միայն՝ ուր ըստ այլոց է եուտէ՛ոս, այսինքն յուդայեան.

Այր հրէայ։ Եթէ հրէա՛յ, եթէ հեթանոս։ Ո՞ւր է որ ծնաւ արքայն հրէից։ Յիսուս նազովրեցի՝ թագաւոր հրէից.եւ այլն։