adj.

made public, published, divulged every where, rumoured abroad;
— առնել, to publish, to make known far and wide, to divulge, to noise or rumour abroad;
— լինել, to become public, to take wind, to be published, divulged.

adj. adv.

δημοσιευόμενος, ἑκπομπευόμενος divulgatus, publicus, -ce. Գուժեալ կամ հռչակեալ ընդ հրապարակ. հրապարակեալ. եւ Հրապարակաւ.

Հրապարակագոյժ ձաղանօք։ Հրապարակագոյժ ինքեամբ զիւրն ի մէջ ածել կորանս. (Պիտ.։)

Տեսեալ զանարգանս հօր իւրոյ, ելեալ հրապարակագոյժ բողոքէր. (Ոսկ. ղկ.։)

Հրապարակագոյժ աղաղակէր, թէ բարւոք ասաց վասն ձեր հոգին սուրբ։ Ստեփաննոս իսկ յորժամ հրապարակագոյժն բարբառէր. (Ոսկ. գծ.։)

Հրապարակագոյժ լինել վասն անամօթութեանն. (Նիւս. երգ.։)

Յորժամ հրապարակագոյժ լինի, ոչ կարէ հաճոյ լինել աստուծոյ. կամ որ կայցէ հրապարակագոյժ՝ հազիւ կարէ լինել հաճոյ աստուծոյ. (Վրք. հց. ՟Գ։)

ՀՐԱՊԱՐԱԿԱԳՈՅԺ ԱՌՆԵԼ. δημοσιεύω divulgo, publico. Հրապարակել. հռչակել, եւ նշաւակել.

Հրապարակագոյժ արարեալ յանդիմանէ. (Ճ. ՟Բ.։)

Զայնպիսի տարակուսանս անձին իւրոյ հրապարակագոյժ առնէ պատմութեամբ. (Նիւս. երգ.։)

Մի՛ ձաղել առաջի բազմաց, մի՛ հրապարակագոյժ առնել զյանդիմանութիւնն. (Սարգ. յկ. ՟Թ։)

Մովսէս զհատուցումն վրիժուց գործոց մերոց հրապարակագոյժ առնէ. (Յհ. կթ.։)

Խորհեցաւ լռելեայն արձակել զնա, ոչ համարձակեալ հրապարակագոյժ առնել զնորայն. (Բրս. ծն.։)

Ի ՀՐԱՊԱՐԱԿԱԳՈՅԺ ԱՐԿԱՆԵԼ. Նոյն ընդ վ.

Աստուած գաղտ հրամայէ տալ, եւ դու ի հրապարակագոյժ արկանես. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 10։)