adj.

fond of portents or prodigies;

s.

soothsayer, conjurer.

adj. s.

ՀՐԱՇԱԴԷՏ որ եւ ՆՇԱՆԱԴԷՏ. τερατοσκόπος prodigiorum inspector. Որ դիտէ զսուտ հրաշս. կամեցօղ տեսանել կամ ցուցանել զկախարդական նշանս.

Արք հրաշադէտք (կամ կիսահմայք) են. (Զաք. ՟Գ. 8։)

Նշանախնդիրք եւ հրաշադէտք են. (Վրդն. ծն.։)