fire spreading, shedding fire on.
որ եւ ՀՐԱՀՈՍ. Հրածորան. հրաբուղխ. որ հոսէ զհուր (զգալի կամ իմանալի).
Հրահոսան բաժակ, կամ վտակք, կամ գետք, եռանդմունք. մեքենայք, աղբիւր. (Ժմ.։ Շար.։ Խոր. հռիփս.։ Մանդ. ՟Ը. ՟Ժ. Ճ. ՟Ա.։ Բենիկ.։)
Հրահոսան ճառագայթ. (Մխ. այրիվ.։)
ՀՐԱՀՈՍԱՆՔ գ. Հոսանք եւ յորձանք հրոյ.
Հրահոսանք ահեղ ի վերուստ։ Հրահոսանք (կամ հրահոսակք) գետոցն հրեղինաց. (Մանդ. ՟Ա. եւ ՟Ե։)
Կամ իբր Հրոսակք. զօրականք. սուհանդակք.
(Շապուհ) հրահոսանօք նամակ յղեալ, զսուրբն սարգիս փութով կոչեալ. (Գանձ.։)