ՀՈՐԴԱՆ ՏԱԼ. (լծ. հորդել, եւ յորդել.եւ թ. օրդու էիւրիւթմէք ). ἁπαίρω discederefacio, tollo. Յառաջ վարել զբազմութիւն. խաղացուցանել զհօտ կամ զզօր ի չու. ճամբա հանել, քշել տանիլ.
Հորդան ետ որպէս խաշին ժողովրդեան իւրում. (Սղ. ՟Հ՟Է. 52։)
Իսկ քո ընտրեալ եւ սուրբ հօտին ... հորդան ետուր յանապատին. (Յիսուս որդի.։)
Վաղվաղակի հորդան տայր զօրաց իւրոց. (Յհ. կթ.։)