cf. ՀՈՎՏԱՁԵՒՈՒԹԻՒՆ.
Ականջք ժողովեալ տեսլարանաձեւ շրջանակօք ըստ հովտութեան միանալ. (Փիլ. լին.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | հովտութիւն | հովտութիւնք |
accusatif | հովտութիւն | հովտութիւնս |
génitif | հովտութեան | հովտութեանց |
locatif | հովտութեան | հովտութիւնս |
datif | հովտութեան | հովտութեանց |
ablatif | հովտութենէ | հովտութեանց |
instrumental | հովտութեամբ | հովտութեամբք |