hy    |   fr

Հովուաբար

adv.

pastorally.

adv.

որ եւ ՀՈՎՈՒԱՊԷՍ. Իբրեւ զհովիւ. նման հովուի.

Հովուաբար առաջի հօտին ընթանալ, կամ արածել, եւ այլն. (Ածաբ.։ Սարգ.։ Տօնակ.։)

Առաջնորդք՝ աւազակք, որք ընդ որմ եւ ընդ երդս մտանէին, եւ ոչ հովուաբար ընդ դրունս. (Պտմ. վր.։)