s.

ՀՈՍՈՒԹԻՒՆ ՀՈՍՈՒՄՆ. ῤύσις, ἕκχυσις fluxus, fusio, effusio, profluvium. որ եւ ՀՈՍՔ. Հոսիլն՝ ըստ ամենայն նշ. բղխումն, ծորումն, գիջութեան անցք. անցաւորութիւն. վայրաբերումն.

Հող թանձրամարմին, ջուր ի հոսութիւն. (Գանձ.։)

Նախ մեղք գիտութեան են, եւ ապա տարաժամ հոսութիւնք։ Անժուժկալաբար լլկէ զինքն, եւ հոսումն արասցէ մարմնոյ իւրոյ. (Կանոն.։)

Սանձեսցէ զանձնիշխան կամացն հոսումն. (Յճխ. ՟Դ։)

Քան զօրէնս հասարակաց բնաւորականս հոսմանց. (Նար. ՟Ժ՟Գ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif հոսութիւն հոսութիւնք
accusatif հոսութիւն հոսութիւնս
génitif հոսութեան հոսութեանց
locatif հոսութեան հոսութիւնս
datif հոսութեան հոսութեանց
ablatif հոսութենէ հոսութեանց
instrumental հոսութեամբ հոսութեամբք
Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Արիւնհոսութիւն, ութեան

Voir tout