Հոմասեռ

cf. ՀԱՄԱՍԵՌ. ὀμογενής ejusdem generis, cognbatus.

Ներսէս՝ մարդ երկնային, եւ հրեշտակ երկրային, գեր ի վերոյ յոքունց հոմասեռից. այսինքն մարդկան. (Սկեւռ. ի լմբ.։)

Նշանս այս առաւելաւ ի խումբս եւ ի հոյլս հոմասեռիցն (փայտից). (Նար. խչ.։)

Լեառն փոքր (ասի), եւ կորեակն մեծ, վասն ումեմն հոմասեռիցն մեծ գոլ, եւ ումեմն նուազ հոմասեռիցն. (Արիստ. քանակ.։)

Հուր տրոհէ ի միմեանց զհոմասեռսն եւ զայլասեռսն. (Սահմ. ՟Բ։)