adj.
Հողմական. ուր գոյ հողմն. հողմախառն. նման հողմոյ.
Յարդն ի հողմային օդոյն այսր անդր տարուբերի. (Ճ. ՟Գ.։)
Հողմային օդով, ամենավստահ կառավարութեամբ բազմեալ տիրապէս. (Նար. գանձ եկեղ.։)
Ի հողմային թեւոցն թեթեւութենէ։ Ի թեւս թեթեւս հողմայինս. (Լմբ. պտրգ. Սկեւռ. աղ.։)