hy    |   fr

Հոգեկանութիւն, ութեան

s.

spirituality.

s.

Ունելն զհոգի իմացական կամ բանական.

Մարդ կոչի ոչ մարմնոյն ձեւ, որ եւ անասնոցն է, այլ հոգեկանութիւնն. (Լմբ. ժղ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif հոգեկանութիւն հոգեկանութիւնք
accusatif հոգեկանութիւն հոգեկանութիւնս
génitif հոգեկանութեան հոգեկանութեանց
locatif հոգեկանութեան հոգեկանութիւնս
datif հոգեկանութեան հոգեկանութեանց
ablatif հոգեկանութենէ հոգեկանութեանց
instrumental հոգեկանութեամբ հոգեկանութեամբք