adj.

ՀՈԳԵԾԱՂԻԿ կամ ՀՈԳԷԾԱՂԻԿ. Որոյ ծաղիկքն են հոգեւոր.

Հոգեծաղիկ պսակ վարսագեղ. (Պիտ.։)

Վայելչացեալ հոգեծաղիկ դատաստանօք. (Անան. եկեղ։)

Իբրեւ պարարտ անդաստան բուսուցանէր զհոգէծաղիկ անուշահոտութիւնս. (Յհ. կթ.։)