չ.

ՀՈԳԱԲԱՐՁԵԼ. Իբր Հոգ տանել. հոգաբարձ լինել.

Որ աշխարհաշէն խաղաղասիրութեամբ հոգաբարձէր (կամ հոգաբարձ էր) իբրեւ զհայր խնամածու ի վերայ աշխարհիս հայոց. (Արծր. ՟Ե. 6։)