Հնգեկին

adj.

πενταπλοῦς quintuplex. Հինգպատիկ. եւ հինգք մի ըստ միոջէ կամ միանգամայն. հնգեկի. հնգեակ.

Արար դուրս ... եւ սեամս հնգեկինս. (՟Գ. Թագ. ՟Զ. 32։ (ա՛յլ ձ. հնգեքինս. իբր հինգեքկինս։))

Հնգեկին անկեանցն. (Մագ. լ։)

adv.

Եւ մ. իբր Հնգակի.

Չորեքկին զվկայութիւնն յարմարեաց, մանաւանդ թէ հնգեկին. (Ոսկ. ՟ա. կոր.։)