adj.

cf. Դիւթական;

s.

—ն, cf. Դիւթութիւն.

adj.

Սեպհական հմայից կամ հմայողաց.

Գրի առնելով, եւ պահպանակս հմայականս. (Կանոն.։)

s.

ՀՄԱՅԱԿԱՆՆ գ. Հմայութիւն, հմայք.

Յաղագս հմայականին։ Արդ ասի ի փռիւգացւոցն գտանել զհմայականն։ Եւ հմայականին մասունք են՝ հաւադիւթականն, եւ այլն. (Նոննոս.։)