cf. Հիւպատոսութիւն.
ՀԻՒՊԱՏՈՍՈՒԹԻՒՆ ՀԻՒՊԱՏՈՒԹԻՒՆ. որ եւ ՀԻՊԱՏՈՍՈՒԹԻՒՆ. ՀԻՊԱՏՈՒԹԻՒՆ. Բդեշխութիւն. իշխանութիւն եւ ամն իշխանութեան հիւպատոսաց.
Պատիւ հիւպատոսութեան. (Խոր. ՟Գ. 21. 22։ կամ հիւպատութեան. Արծր. ՟Գ. 13։)
Առաջնոյդ ձերոյ բարեփառ հիւպատութեան. (Պրպմ. ՟Ի՟Թ. ձ։)
Ի հիւպատութեան դիոկղիտիանոսի. (Ճ. ՟Ա. որ եւ ասի, Ի հիւպատոջն։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | հիւպատութիւն | հիւպատութիւնք |
accusatif | հիւպատութիւն | հիւպատութիւնս |
génitif | հիւպատութեան | հիւպատութեանց |
locatif | հիւպատութեան | հիւպատութիւնս |
datif | հիւպատութեան | հիւպատութեանց |
ablatif | հիւպատութենէ | հիւպատութեանց |
instrumental | հիւպատութեամբ | հիւպատութեամբք |