hy    |   fr

Հինում, հինայ

vn.

cf. Հանում.

cf. ՀԱՆՈՒՄ, նայ.

Զերկինս ձգեցեր որպէս խորան, եւ զերկիր տարածեցեր որպէս հանդերձ, եւ զորս ի միջի սորա՝ բազմադէմս հինար. (Ոսկ. ղկ.։)