ՀԵՐԵՍԻՈՏՈՒԹԻՒՆ կամ ՀԵՐԵՍԻՈՒԹԻՒՆ. ՀԵՐԵՍՈՒԹԻՒՆ եւ կամ ՀԵՐԻՍՈՒԹԻՒՆ. Բառ յն. որ ասի ի մեզ եւ ՀԵՐՁՈՒԱԾ, իբր Հերետիկոսութիւն. յարումն եւ յամառութիւն ի սեպհական եւ ի մոլար կարծիս ընդդէմ հաւատոյ. աղանդ.
Զհերեսիոտութիւն սաբելլայ ... եւ զամենայն հերեսիութիւն. (Եւագր. ՟Ժ՟Ը։)
Վասն հերեսութեան առաջին մանիքեցւոց։ Ամենայն հերեսիութեանց գտակ սիմոն կախարդ էր։ Էին էին եւ յառաջ յայտնի հերեսութիւնք, բայց այժմ լի են եկեղեցիք թաքուցելովք հերեսիովտովք. (Կոչ. ՟Զ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | հերիսութիւն | հերիսութիւնք |
| accusatif | հերիսութիւն | հերիսութիւնս |
| génitif | հերիսութեան | հերիսութեանց |
| locatif | հերիսութեան | հերիսութիւնս |
| datif | հերիսութեան | հերիսութեանց |
| ablatif | հերիսութենէ | հերիսութեանց |
| instrumental | հերիսութեամբ | հերիսութեամբք |