adj.

fighting on foot;

s.

—ք or — գունդ, infantry.

adj.

πεζομάχος, -χής qui pedestri praelio certat. Որ հետեւակ կամ հետի մարտնչի.

Հետեւակամարտքն ի վերայ ուսոց ձիոց բերեալք. (Խոր. ՟Ա. 23։)

Հրամայէր հետեւակամարտ գնդին. (Յհ. կթ.։)

Զինաւորս հետեւակամարտից իբր զաւազ թուով. (Պրպմ. ՟Լ՟Է։ Իսկ Փիլ. լին. ՟Ա. 100.) Ի պատերազմունս, ի ձիամարտս, հետեւակամարտս. կարծի լինել գ. իբր հետեւակամարտութիւն։

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Հետեւակամարտութիւն, ութեան

Հետեւակամարտք

Voir tout