adj.

tracing out;

s.

ichneumon;
—հան լինիմ, to arrive with, to catch one.

adj.

ՀԵՏԱՀԱՆ եւ ՀԵՏԱՀԱՆԱԿԱՆ. ἱχνευτής vestigator, indagator. Որ հանէ զհետս. իբր հետազօտիչ. հետախոյզ. հետամուտ. գամագիւտ. հնարագէտ. ճարտարահնար.

Մո՛ւտ զհետ նորա որպէս հետահան, եւ ի մուտս նորա դարանակա՛լ լեր. (Սիրաք. ՟Ժ՟Դ. 23։)

Հետահան, իբր թէ ի հետ մտեալ իրաց՝ գամ եւ հնարս գտանեմ. (Հին քեր.։)

Քետաքերելի. քետայն (խադդ՝ գիծ) բառ է, որ լսի հետահան. իսկ քերելին գրելի իմն է. որպէս հետահանական գրովն զբանս շաղկապելով, եւ զոճսն նշանակելով. (Երզն. քեր.։)

ՀԵՏԱՀԱՆ. Է անուն կենդանւոյ, որ ոսոխ է կրոկոդիլոսի. որպէս եւ ազգ պիծակի, եւ այլն. յն. իխնէ՛ւմօն. ἱχνεύμων ichneumon.

Է երէ ինչ, որ կոչի ինքնիմոն, որ թարգմանի հետահան. թշնամի է վիշապի, ծեփէ զանձն կաւով. (Եպիփ. բարոյ.։)