Հեռութիւն, ութեան

s.

Հեռ. գրգռութիւն. ոխ. ատելութիւն. խըռխըռ.

Վաւառք մեծամեծք տոհմային հեռութեամբք աւերին. (Փիլ. ՟ժ. բան.։)

Վառէին ուժգին հեռութեամբ ընդ քահանայս եւ ընդ մոնոզոնս եւ ընդ պաշտօնակիցս նոցին. (Ղեւոնդ.։)

Կամ որպէս Խեռութիւն. ստահակութիւն.

Որդիք հեղեայ հեռութեամբ երթային, եւ եղեն չարք եւ ժանտք. (Լծ. կոչ.։)

ՀԵՌՈՒԹԻՒՆ. (որպէս թէ Հեռիութիւն) Հեռաւորութիւն. մեկուսութիւն. հեռուութիւն.

Է երբէք՝ զի արգելու, եւ ոչ չի կամաց, զմեզ՝ ի միջի հեռութեանս երկայնութիւն. (Պրպմ. ձ։)

Ծեր ոմն ձանձրացեալ ի հեռութենէ ջրոյն, զի մղոնաւ հեռի էր, խորհեցաւ մերձ ջրոյն առնել զկայս իւր. (Վրք. հց. ձ։)

Հովուացն, որ ի բազմաց հեռութեամբ եւ լռութեամբ մաքրեցելոցն. (Դիոն. երկն.։)

Ի հեռութեան ջերմական բնութեանն վնասեսցի. (Նիւս. կազմ.։)