ՀԵՆԳՆԱԿԱՆ ՀԵՆԳՆԱՒՈՐ. cf. ՀԵԳՆԱԿԱՆ.
Հա՛պա ... է եւ հենգնական. որպէս աստ ըստ ճառին հենգնէ. (Գէ. ես.։)
Հենգնաւոր առակագրութեամբ՝ ողբականօք շարայարմարեալ. (Նար. ՟Ղ՟Գ։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | հենգնաւոր | հենգնաւորք |
accusatif | հենգնաւոր | հենգնաւորս |
génitif | հենգնաւորի | հենգնաւորաց |
locatif | հենգնաւորի | հենգնաւորս |
datif | հենգնաւորի | հենգնաւորաց |
ablatif | հենգնաւորէ | հենգնաւորաց |
instrumental | հենգնաւորաւ | հենգնաւորաւք |