adj.

choked;
strangled;
drowned;
— լինել, to be -;
— առնել, to choke, to stifle, to suffocate, to drown.

(լինել) Հեղձմամբ ի մահ մատնիլ. խեղդմամբ մեռանիլ.

Հեղձամահ եղեալ յիւրոց սենեկապետաց. (Խոր. ՟Գ. 22։)

Չոգար խեղդեցար. սատանայ ստիպեաց հեղձամահ արագ լինել քեզ. (Զքր. կթ.։)